Emekli vatandaş Saadettin Küçükçolak'a 2014 yılında ses kısıklığı şikayetiyle gittiği hastanede gırtlak kanseri teşhisi konuldu. Teşhisten 1 yıl sonra ameliyat olan ve 4 yıl boyunca konuşamayan Küçükçolak, insanlar ile aylarca cebinde taşıdığı defter ve kalem aracılığıyla iletişim kurdu. Yaşadığı zor dönemlerin ardından bir operasyonla kendisine takılan ses protezi sayesinde tekrardan konuşmaya başlayan Küçükçolak, bağlamacı olarak girdiği koroda hayata tutundu. Geçtiğimiz sene çıktığı konserde de türküler söyleyerek izleyenlerin büyük beğenisini kazanan Küçükçolak, şimdi ise önümüzdeki aylarda yapılacak diğer organizasyonlar için hazırlık yapıyor.
"Ameliyat sonrası 4 sene hiç konuşamadım, cebimde kağıtla geziyordum"
Başından geçenleri anlatan Saadettin Küçükçolak, "Ben 2014 yılında ses kısıklığı şikayetiyle hastaneye gittim. Sonra gırtlak kanseri teşhisi konuldu. 2015 yılında ameliyat oldum. Ameliyat sonrası 4 sene hiç konuşamadım, cebimde kağıtla geziyordum. Derdimi anlatamıyordum, çok zordu. Ondan sonra ufak bir operasyonla ses protezi takıldı ama güzel konuşmaya başladım. O gün bugündür böyle konuşuyorum" dedi.
"Geçen sene konsere çıktım, türkü söyledim"
Yaklaşık 2 yıl önce bağlamacı olarak koroya girdiğini belirten Küçükçolak, "Hocamla beraber çalışırken sağ olsun, benim söylememi istedi. Ufak ufak söyledim, beni konsere çıkaracağını söyledi. Geçen sene konsere çıktım, türkü söyledim. Hala böyle devam ediyoruz. Zorlanmıyorum, çok rahatım. Ben çok sigara içiyordum, günde 2 paket bitiriyordum. Hastalığımın temeli buydu. Teşhis için geç kalmışız ancak ameliyattan sonra bıraktım, hiç sigara içmedim. Keşke daha önce bıraksaymışım. Buradaki arkadaşlarımla haftanın 4-5 günü çalışıyoruz, birlikte konsere hazırlanıyoruz. Ocak ayında konserimiz olacak. Ayrıca 14 Aralık'ta da bir konserimiz var, herkesi bekleriz" ifadelerini kullandı.
"Müzik sayesinde hayata tutundum"
Kendisi gibi gırtlak kanserine yakalanan vatandaşlara da seslenen Küçükçolak, şöyle devam etti:
"Bu hastalık herkeste olabilir. Böyle etkinlikler insanı yaşatıyor, daha çok hayata bağlıyor. Bakın benim konuşmam da gayet güzel. Onun için etkinlikler ve arkadaş ortamı çok önemli ama kesinlikle sigara içmeyin. Ben çocukluğumdan beri bağlama çalıyorum. Bağlama benim hayatım gibi. 7 yaşında başladım, 8-9 yaşımdayken çok güzel çalıyordum. O gün bugündür de çalıyorum ama bu hastalıktan sonra daha çok bağlandım. Müzik sayesinde hayata tutundum diyelim."